Jestem diabetykiem, żyję aktywnie

Cukrzyca to problematyczna choroba, co nie oznacza, że nie można z nią żyć aktywnie. Co więcej, to właśnie regularny i umiarkowany ruch zapewnia lepsze samopoczucie, kondycję, a nawet daje szasnę na rezygnację z kuracji farmakologicznej.

„Słodcy” to pacjenci szczególnej troski. Standardowy proces leczenia to odpowiednia dieta, środki farmakologiczne, insulinoterapia (w trudniejszych przypadkach), oraz aktywność fizyczna. Niestety, w Polsce wciąż wiele osób zapomina o tym, że to właśnie regularne treningi o intensywności dostosowanej do możliwości chorego, może być niezwykle pomocny w walce z cukrzycą.
Dlaczego ruch jest tak ważny dla pacjentów z cukrzycą? Przede wszystkim regularne treningi poprawiają nie tylko samopoczucie i wygląd, ale i korzystnie wpływają na pracę serca, kondycję mięśni, wzmacniają kości, poprawią krążenie, a przede wszystkim pozwalają zmniejszyć poziom cukru we krwi i zwiększyć podatność organizmu na działanie insuliny. W przypadku cukrzyków, wysiłek fizyczny może być największym sprzymierzeńcem lepszego stanu zdrowia i samopoczucia. Zdaniem wielu lekarzy, pacjenci z cukrzycą typu2, którzy stosują prawidłową dietę, a także dbają o zachowanie odpowiedniego poziomu aktywności fizycznej, często nie potrzebują insulinoterapii. Sami pacjenci cieszą się także lepszą kondycją i większą wytrzymałością w trakcie nieco większego wysiłku.
Diabetycy powinni pamiętać przede wszystkim o tym, że aktywność fizyczna przy tej chorobie, wymaga konsekwentnego realizowania planu treningowego. Wysiłek fizyczny powinien mieć umiarkowany stopień intensywności, trwać nie mniej niż 30 minut (w jednym ciągu), i mieć regularny charakter (przynajmniej 5 razy w tygodniu). Oczywiście, nie zawsze musi to być bieg, czy jazda na rowerze, ponieważ wystarczającym będzie przyspieszony marsz (np. podczas powrotu z pracy). Cukrzykom zaleca się przede wszystkim takie sporty, w których można samodzielnie regulować ich intensywność, np. jazda na rowerze, jazda na rolkach lub łyżwach, pływanie, aerobik, aquaerobik, taniec, siatkówka, koszykówka, a nawet wspinaczka. Ważne jest jednak, aby chory skonsultował plan treningowy z lekarzem prowadzącym.
To co najważniejsze, sport to zdrowie, jednak w niektórych przypadkach może być bardzo szkodliwy. Osoby, u których poziom cukru we krwi przekracza 300mg/dl, lub stwierdzono u nich retinopatię, problemy z niewydolnością lub uszkodzenia nerek, bądź też przechodzą infekcje, powinny zrezygnować z aktywności fizycznej.