Neuropatia

Hiperglikemia – czyli dystynktywna cecha cukrzycy – może wywoływać w ludzkim organizmie wiele powikłań. Obejmują one niemal każdy fragment układu nerwowego. Jednym z takich zaburzeń jest neuropatia cukrzycowa. Neuropatia u większości pacjentów ma postać polineuropatii czyli zespołu obwodowego. Jest odpowiedzialna za grupę zmian chorobowych w nerwach obwodowych.

Objawy choroby.

Co to oznacza w praktyce? Do objawów zaliczamy na przykład: drętwienie kończyn oraz nasilający się w nocy ból. U większości chorych występuje również osłabienie funkcji motorycznych kończyn, osłabienie ścięgien, pojawiają się zaburzenia odczuwania temperatur, charakterystyczne mrowienie. Choroba może przybrać również postać neuropatii autonomicznej. W takim wypadku zmiany mogą być wielorakiego rodzaju, mogą obejmować np. układ krwionośny i prowadzić do zaburzeń rytmu serca, omdleń, choroby niedokrwiennej serca. Autonomiczna neuropatia może również zaatakować nerw wzrokowy, a także zmysły smaku czy zapachu. Może się również zdarzyć sytuacja, gdy zmiany obejmują górny odcinek układu pokarmowego, ale towarzyszą im takie zaburzenia jak biegunka bądź zaparcia). W innej odmianie neuropatii – atakującej układ moczowo – płciowy charakterystyczne są problemy ze wzwodem (powszechne wśród mężczyzn – diabetyków); infekcje pęcherza (częstsze u kobiet). U większości pacjentów nasilenie neuropatii początkowo nie jest duże i dlatego często powikłanie to nie jest rozpoznawane.

Układ nerwowy, a neuropatia.

Wykrycie uszkodzenia układu nerwowego następuje w sytuacji ujawnienia się poważnych następstw, np. zespołu stopy cukrzycowej czy tzw. niemych zawałów serca. Leczenie neuropatii powinno poprzedzić przede wszystkim uregulowanie poziomu cukru we krwi, oraz ciśnienia. Ważne, aby zrezygnować ze spożywania alkoholu, palenia papierosów, oraz wprowadzić zdrową dietę. Dopiero potem można rozpocząć terapię. W dużej mierze opiera się ona na stosowaniu farmaceutyków, oraz regularnych wizytach u specjalisty.