Cukrzyca typu 2

Cukrzyca jest chorobą cywilizacyjną, cierpi na nią około 1/4 miliarda ludzi na świecie (przypadki zdiagnozowane). W Polsce na cukrzycę choruje około 2,5 miliona obywateli. Najczęściej występującym typem tego schorzenia jest cukrzyca typu 2. Jej przyczyny są w pewnej mierze związane ze stylem życia rozwijających się społeczeństw. Bo chociaż z jednej strony u źródeł może leżeć czynnik genetyczny, to dużo częściej cukrzyca ta wynika z otyłości, sposobu odżywiania, braku aktywności fizycznej (a więc współczesnych plag). Otyłość, zwłaszcza brzuszna, może czynić odpornym na insulinę. Przebieg cukrzycy typu drugiego jest stopniowy – dlatego trudno jest wychwycić objawy już we wczesnym stadium. Na początku mamy do czynienia z otyłością lub dużą nadwagą. Trzustka produkuje odpowiednie ilości insuliny, jednak jej wydzielanie do komórek nie przebiega tak, jak powinno (głównie chodzi o opóźnienie tego procesu). W tej fazie choroby pomiary glukozy we krwi nie wykazują jednak odchyleń od normy. Niemniej – u osób otyłych występuje insulinoodporność, a więc trzustka, by utrzymać prawidłowe stężenie glukozy we krwi, musi niejako „nadprodukować” ten hormon. Wskutek tego po kilku latach komórki trzustki z wyczerpania zmniejszają ilość produkowanej insuliny. Wtedy najczęściej dochodzi do rozpoznania cukrzycy typu 2. Niestety zwiększa to ryzyko pojawienia się powikłań. Dlatego bardzo istotne są regularne badania profilaktyczne, szczególnie, jeśli w rodzinie występowały przypadki cukrzycy (dziedziczność tego schorzenia jest bowiem bezdyskusyjna). Cukrzycę typu 2 nazywamy czasem starczą, ponieważ jej symptomy pojawiają się szczególnie w wieku podeszłym (ale innymi grupami ryzyka są otyli – i to nawet dzieci). Badania wykazują, że najlepszym sposobem na zapobieganie cukrzycy typu 2 są optymalna dieta oraz regularna aktywność fizyczna.